Zniesienie okresu karencji od 1 lipca 2019 r.

POPRZEDNIA NASTĘPNA

31.05.2021 11:55

Zniesienie okresu karencji od 1 lipca 2019 r.

Zgodnie z obowiązującym uregulowaniem dotyczącym czasowej niezdolności do pracy, jest pracownik tymczasowo niezdolny do pracy przez pierwsze 14 dni, jeżeli spełnia w dniu powstania warunki uprawnienia do ubezpieczenia chorobowego według ustawy o ubezpieczeniach zdrowotnych, finansowo zabezpieczony przez pracodawcę. Pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia pracownikom rekompensat za wynagrodzenie w przewidzianej ustawowo wysokości za jego zwykłe dni robocze, lub za zmiany, które pracownik stracił z powodu czasowej niezdolności do pracy. Kompensacja wynagrodzeń nie przysługuje pracownikowi w tzw. okresie karencji, tj. w ciągu pierwszych trzech straconych dni roboczych, lub zmian, maksymalnie jednak za stracone 24 godziny pracy.

Pokazuje to następujący konkretny przyłkad: jeśli nastąpi tymczasowa niezdolność do pracy po piątkowej zmianie pracownika, którego zwykłe dni robocze są od poniedziałku do piątku, podczas których pracuje na dziesięciogodzinnych zmianach od poniedziałku do środy i na pięciogodzinnych zmianach w czwartki i piątki, pierwszym dniem wyżej wymienionego okresu 14dniowego to sobota, przyczym pracownikowi przysługuje kompensacja wynagrodzenia dopiero od początku piątej straconej godziny środowej zmiany.

Od 1 lipca 2019 r., kiedy wejdzie w życie ustawa nr 32/2019 Coll., zmieniająca kodeks pracy, z późniejszymi zmianami, oraz niektóre inne ustawy, ów system zmieni się, kiedy dochodzi do zniesienia okresu karencji.

Nowo, lub ponownie, ponieważ takie przepisy obowiązywały już przed 1 stycznia 2008 r., pracownik będzie uprawniony do kompensacji wynagrodzenia w przewidzianej ustawowo wysokości od pierwszego dnia roboczego, lub od pierwszej straconej zmiany z powodu tymczasowej niezdolności do pracy. Przeniesiono na powyższy przykład, pracownik otrzyma kompensację za wynagrodzenie już od początku pierwszej straconej godziny poniedziałkowej zmiany.

W porównaniu z przepisami obowiązującymi przed 1 stycznia 2008 r., ustawa nr 32/2019 Coll. nie przewiduje żadnej korekty ani zmniejszenia kompensacji wynagrodzenia za pierwsze stracone zmiany. Kompensacja wynagrodzenia za pracę będzie wypłacana w jednolitej wysokości w ciągu pierwszych 14 dni tymczasowej niezdolności do pracy, przyczym obliczana będzie w ten sam sposób jak obecnie.

Kompensacja wynagrodzenia za pracę oblicza się jako sześćdziesiąt procent godzinowego zarobku brutto, który zmniejsza się za pośrednictwem limitów redukcyjnych.

Pokazano na przykładzie:

Przykład nr 1

Średni miesięczny zarobek brutto pracownika wynoszi 30.000 CZK. Średni godzinowy miesięczny zarobek pracownika wynosi 178 CZK. Pracownik był tymczasowo niezdolny do pracy przez 14 dni kalendarzowych i stracił w sumie 10 zmian po 8 godzinach, w sumie więc 80 godzin pracy.

Przy obecnym uregulowaniu z okresem karencji pracownik otrzyma:

● za straconą godzinę 96,- CZK;

● za straconą zmianę 769,- CZK;

● za okres tymczasowej niezdolności do pracy kwotę 5.383,- CZK (pierwsze trzy zmiany, lub 24 godziny są bez kompensacji wynagrodzenia)

Przy nowym uregulowaniu z okresem karencji pracownik otrzyma:

● za straconą godzinę 96,- CZK;

● za straconą zmianę 769,- CZK;

● za okres tymczasowej niezdolności do pracy kwotę 7.690,- CZK.

Przykład nr 2

Średni miesięczny zarobek brutto pracownika wynoszi 100.000 CZK. Średni godzinowy miesięczny zarobek pracownika wynosi 595 CZK. Pracownik był tymczasowo niezdolny do pracy przez 14 dni kalendarzowych i stracił w sumie 10 zmian po 8 godzinach, w sumie więc 80 godzin pracy.

Przy obecnym uregulowaniu z okresem karencji pracownik otrzyma:

● za straconą godzinę 189,- CZK;

● za straconą zmianę 1.511,- CZK;

● za okres tymczasowej niezdolności do pracy kwotę 10.575,- CZK (pierwsze trzy zmiany, lub 24 godziny są bez kompensacji wynagrodzenia)

Przy nowym uregulowaniu z okresem karencji pracownik otrzyma:

● za straconą godzinę 189,- CZK;

● za straconą zmianę 1.511,- CZK;

● za okres tymczasowej niezdolności do pracy kwotę 15.107,- CZK.

Autor: JUDr. Jakub Morávek, Ph.D.